DIDAM – Het mocht weer. Een balletje trappen. Op een echt veld. Met en -soms- tegen elkaar. Een kleine 200 jonge voetballers van DVC in Didam, verdeeld over 15 tot 20 teams, hebben zich uitgeleefd. Rode konen, bezwete gezichten en een opgewonden, uitgelaten stemming.
Na zeven weken thuis zitten, gamen, school op afstand en ook wel een beetje rennen, heeft Joep Luiking (11) van de O12-1 uitgekeken naar het moment waarop er weer echt gevoetbald kon worden.
“Het was echt mooi. Maar ook weer wennen, met de bal hoog houden en aannemen bijvoorbeeld. Het was ook best ander met die anderhalve meter afstand tot de trainer.”
Die trainer, Jelmer van Alst (24) heeft misschien nog wel meer naar de training toegeleefd dan zijn spelers. “Je mist het enorm, iedere week met zo’n groep bezig zijn. Je kon aan de spelers merken dat ze er erg aan toe waren. In het begin was het ook allemaal wat onrustig en druk. Sommigen waren ook snel uitgeput. Maar wat was het mooi, ik denk dat er een heleboel spelers gelukkig van het veld zijn gekomen. Net als de trainers trouwens.”
Uitgestreken gezichten
Minstens zo tevreden aanschouwt voorzitter, en in deze tijd ook corona-coördinator, Marco Swenne (52) van DVC’26 de verrichtingen op het park. Het oogt rustig. Gedisciplineerd. “Precies waarop we gehoopt hebben”, zegt Swenne die vooral geniet van de uitgestreken gezichten bij de jongste voetballers. “Daar doe je het voor.”
DVC heeft er alles aan gedaan om de eerste trainingen sinds de uitbraak van het coronavirus half maart in goede banen te leiden. De voorzorgsmaatregelen en protocollen van de KNVB én de gemeente waaraan de club en alle betrokkenen zich hebben te houden zijn streng.
