Voor de winterstop eindigde DVC’26 MO17-1 de competitie als tweede, dus net géén kampioen. De kampioenswedstrijd tegen de MO17 van Ulft pakte anders uit dan wij gehoopt hadden. Na enig beraad tijdens de winterstop hebben wij gezamenlijk besloten in het voorjaar 1e klasse te blijven voetballen en als doel gesteld om kampioen te worden.

Tijdens de winterstop ontvangen wij het nieuws dat Harm Stulp, onze trouwe supporter, meiden/dames-coördinator van DVC’26 en vader van onze speelsters Heike en Famke, ernstig ziek is. Enkele weken daarna ontvangen wij op zondagochtend het bericht dat René Berendsen, de vader van onze speelster Isa plotseling is overleden. René was een trouwe supporter en inval grensrechter bij de MO17-1. Deze zondagmiddag is er een samenzijn met de meiden, kader en ouders in de kantine van DVC’26. De MO17-1 was al een hecht team, maar door samen dit verdriet te delen en elkaar te steunen is de groep meiden nog hechter geworden.

Als kader hebben we door het verdrietige nieuws van Harm en René de lat minder hoog gelegd voor de meiden. Gewoon lekker ballen en samen plezier hebben! De eerste wedstrijden verliepen zowel fysiek als mentaal niet makkelijk en hebben wij enkele punten laten liggen. Maar ook koploper Longa laat belangrijke punten liggen. Met de meivakantie in zicht en nog vier belangrijke wedstrijden te spelen, is kampioen worden nog niet onmogelijk. Tijdens deze vakantie ontvangen wij het bericht dat Harm Stulp is overleden. De meiden, kader en ouders delen samen het verdriet en steunen elkaar intens.

De zaterdag na de uitvaart staat de wedstrijd tegen OBW gepland. Na een minuut stilte wordt er een emotioneel en fysiek zware wedstrijd gespeeld door de meiden, met uiteindelijk de 3 punten mee naar DVC’26. De emotionele ontlading is dan ook enorm en we focussen ons weer op het kampioenschap. Ons doel, kampioen worden voor René en Harm.

Op 28 mei spelen wij tegen de koploper Longa. Aan de hoeveelheid supporters die langs de lijn stonden was te zien dat het een belangrijke wedstrijd was. Van begin tot eindsignaal hebben de meiden als hecht team boven hun kunnen gespeeld met als beloning 3 punten. Het mooiste compliment kregen we van de coach van Longa: “Jullie hebben gespeeld met meiden uit dames 1.”

Op 1 juni winnen we de kampioenswedstrijd tegen DVOV in Roozendaal. Het kampioenschap is een feit en de ontlading is groot. Op het veld zijn tranen van vreugde en verdriet zichtbaar bij meiden, kader, ouders en supporters. Bij terugkomst bij DVC’26 hebben we tot in de late avond het kampioenschap met zijn allen gevierd. De meiden van MO17-1 hebben dit seizoen samen lief en leed gedeeld. Een bijzondere voorjaarscompetitie, eentje om in te lijsten en om nooit meer te vergeten. Een seizoen met een lach en een traan.

Ik wil iedereen bedanken, in het bijzonder de meiden, ouders, kader, supporters, het bestuur van DVC’26 en iedereen die de MO17-1 een warm hart heeft toegedragen dit seizoen.

Sportieve groeten,
Tonnie Florissen

clubshop_cta
speedsoccer_cta
app_cta