Het is altijd weer de vraag hoe een team de winterstop uit komt. Vandaag krijgen we daar een goede indruk van. Doesburg O13-1 is onze tegenstander en zij zijn na de herfstcompetitie gepromoveerd naar de 3e klasse.
Er staat een stevige wind en die hebben we de eerste helft mee. In het eerste kwartier gaat de wedstrijd gelijk op. Er is een groot verschil in fysiek opzicht. Zij zijn groter en een aantal spelers van ons hebben daardoor (te) veel ontzag. Bovendien steekt een bekend probleem, eeehhhhh uitdaging, de kop weer op. We zijn onnauwkeurig en lijden daardoor veel balverlies. De druk op onze goal neemt mede daardoor toe en zelf creëren we weinig kansen. Onze topgoalie Tijn houdt de schade beperkt maar kan niet voorkomen dat we achter komen te staan. Bij rust is het 1-0.
Na de rust keert Tijn niet meer terug in het doel vanwege een liesblessure. Jessie is de beroerdste niet en neemt plaats onder de lat. Naast Tijn waren er nog twee geblesseerde spelers. We beginnen dan ook gemankeerd en met dubbele tegenwind tegen aan de tweede helft. Ondanks dat Jessie het uitstekend heeft gedaan, was het toch nodig om drie keer de bal uit het net te halen. Eindstand 4-0.
De spelers willen graag bij de eerste vijf eindigen dit seizoen. Conclusie voor nu is: het moet nauwkeuriger in de passing, duels moeten feller en er is hoop. We beschouwen tegenwind maar als ons beste ‘trainingsmaatje’. Daarom gaan we deze week weer met veel plezier trainen om weer een stukje beter te worden en wellicht hebben we dan in de volgende wedstrijden de wind in de tweede helft ook mee…
