Als we blijven spelen zoals we spelen, dan krijgen we wat we telkens hebben gehad…
Op zaterdag 1 december spelen we thuis tegen DVV. Zij staan iets onder het midden. We hebben dus weer kansen. Het is fris op veld 5, maar verder prima voetbalweer. Vandaag hebben we nog een laatste mogelijkheid om van de 11e plaats af te komen. Na wat rekenwerk is op voorhand de opstelling gemaakt. Iedereen speelt evenveel en zoals elke week spelen we weer in de sterkst mogelijke opstelling. We hebben immers alleen maar toppers!
Om 8.15 uur omkleden, wedstrijdbespreking, afspraken gemaakt en de opstelling wordt bekend gemaakt. Om 8.30 uur start de warming-up en roepen we wat scherpte op vlak voor de wedstrijd. De yell klinkt harder dan ooit, de buurt schrikt op en galmt zachtjes na over het hele Nevelhorst-terrein. Vol goede moed start de wedstrijd om 9.00 uur. Raymond Rosendaal fluit de wedstrijd ‘aan’. We komen vrij snel onder lichte druk van DVV te staan. Het spel speelt zich vooral op het middenveld af in het eerste kwartier. Het lukt aardig om stand te houden, al is ons spel niet geweldig. Een aantal spelers zijn hun opdracht vergeten, zo lijkt het. Even denkt de trainer eraan om een briefje het veld in te sturen. Met voor een aantal spelers een herinnering van de afspraken. Maar er is geen pen en papier voorhanden.
Ondertussen drukt DVV door en scoren ze vrij snel achter elkaar twee goals. Dat wordt een moeilijke exercitie. Maar iedereen veert op als Sem achter de bal gaat staan voor een vrije trap. Hij peert de bal prachtig tussen de palen en onder lat van de tegenstander. De keeper van DVV is kansloos. De aansluitingstreffer geeft moed. We ruiken de kansen. We komen een paar keer voor de goal. DVV ook, maar de doelpogingen van ons stranden in schoonheid. DVV scoort voor de ranja nog wel een keer. We gaan met 1-3 de rust in.
In de tweede helft houden we met vier frisse wissels heel netjes de stand in evenwicht. Terwijl de wedstrijd loopt, brandt er licht in onze kleedkamer. Er is iemand binnen zonder dat er op de deur is geklopt… Wat doet ie daar? Later blijkt het een Piet te zijn geweest. Eindstand is 1-3. Met nog één wedstrijd voor de boeg moeten we concluderen dat we vooruit zijn gegaan, maar te weinig zijn gegroeid om wedstrijden te winnen in de tweede klasse. Dan is het niet altijd gemakkelijk om gemotiveerd te blijven. Aan de andere kant maken we afspraken die spelers op hun eigen manier weer invullen. Dat heeft vast met de leeftijd te maken van de spelers (of van de trainer/coach). Om te krijgen wat we willen zodat we spelen zoals we kunnen moet de trainer wellicht toch zijn papier met schrijfgerei meenemen…
