Deze zaterdagochtend is het bij de Mariakerk passen en meten om iedereen in de auto’s te krijgen. Helemaal volgepakt vertrekken we naar onze tegenstanders van vandaag, REDICHEM JO14-1. Zij hebben slechts één punt minder dan wij.
Deze club werkt haar wedstrijden af in het pittoreske Heelsum, gemeente Renkum. Google Maps heeft moeite om de exacte locatie van het sportpark te vinden. Na een ronde door de bosrijke omgeving gemaakt te hebben, spreken we ons voetbalinstinct maar aan. Voor de zekerheid doe ik nog een laatste check bij een passant. Hij bevestigt gelukkig dat we bij voetbalvereniging REDICHEM gearriveerd zijn ondanks dat dit op het eerste oog compleet onzichtbaar is. De jongens en begeleiding begeven zich in opperbeste stemming naar de kleedkamers toe. Alle meegereisde supporters zoeken de kantine op om zich op te warmen voor de wedstrijd.
Pascal R. is er na weken afwezigheid vanwege onduidelijke redenen ook weer eens bij. Je merkt aan hem dat hij iets wil goedmaken. Zonder slag of stoot neemt hij vandaag de taak van stand-in grensrechter op zich want onze ervaren man Maarten R. is zwaar geblesseerd aan zijn kuit. Het schijnt dat wat oud zeer van zeven jaar geleden hiermee te maken heeft. Liefdesverdriet? Sandra J. is zoals altijd even vrolijk en deelt ons haar weekendprogramma mede. Haar mannen maken vandaag het diner klaar, het wereldberoemde LT broodje met kipsaté. Niet iets voor op de menukaart van Jan & Jan? Haar nagels zijn piekpijn in orde want vanavond gaat ze helemaal los bij de Edwin Evers Band. De tijd vliegt onder dit soort monologen voorbij en we besluiten om met z’n allen naar het kunstgrasveld te lopen. Eenmaal aangekomen wordt de kracht van sponsering op een vereniging direct bewezen. Het oog, niet alleen die van de mannelijke supporters, valt op het reclamebord met de pakkende tekst: Lingerie At Home. “Zou Body & Fashion winkel Ans Koster hierachter zitten?” Alleen er is geen tijd van dromen want de scheidsrechter staat op het punt om het startsignaal af te geven ondanks dat de verplichte cornervlaggen op het veld ontbreken. Of heeft de KNVB deze regel ook veranderd?
Het voorgevoel – een taai potje – van Tom J. komt uit. Binnen een paar minuten ligt de bal al in het netje achter onze keeper Senne F. , die uitstekend invalt voor de zwaar geblesseerde Tijn D.: 1-0. De verdediging is totaal niet scherp en alle ballen worden lukraak in de voeten van onze tegenstanders gespeeld. Je zou bijna vermoeden dat onze jongens kleurenblind zijn geworden. Niet veel later staat de 2-0 op het scorebord. De lange en behendige spits van REDICHEM is simpelweg feller in het duel en tikt de bal binnen. Halverwege de eerste helft verandert het spelbeeld. We begeven ons meer op de helft van de tegenstander en er volgen legio kansen op de aansluitingstreffer. Eerst Jessy. Daarna Loek J. en Tijn R. Het lijkt of de luidruchtige keeper van REDICHEM een paar engeltjes heeft ingehuurd om zijn goal te beschermen. Alleen schiet Bjorn als een duveltje uit een doosje op prachtige wijze de 2-1 binnen. Het geloof in een goede afloop is er ineens weer. Precies vóór het rustsignaal deelt Tijn R. een gevoelige tik aan REDICHEM uit. Hij schiet behendig de gelijkmaker binnen: 2-2. Er is zelfs geen tijd meer om af te trappen want de scheidsrechter fluit direct af. Zou hij een voorgevoel hebben dat REDICHEM de wedstrijd gaat verliezen?
Na de rustpauze zie je in de ogen van Raymond S. iets van paniek. Hij voelt zich zichtbaar een dirigent van een ontspoord orkest. Zijn magische woorden “één keer raken’” moeten een halt aan het vele gepingel roepen. De tegenstanders zijn hier blijkbaar ook onder de indruk van want een speler van REDICHEM raakt de bal één keer met zijn hand aan. Dat is op zich niet erg, maar in het zestienmetergebied is dit niet echt handig. De scheidsrechter is resoluut en wijst direct naar de penaltystip. Jessy geeft hem als blijk van waardering een schouderklopje. Er ontstaat alleen wat tumult over wie de penalty mag nemen. Blijkbaar heeft Jessy zijn nieuwe vlam beloofd om vandaag speciaal voor haar te scoren en ziet zijn kans schoon. Uiterst beheerst schiet hij de verdiende 2-3 binnen. Niet veel later tikt Jessy, via een geplaatst schot in de verre hoek, de 2-4 binnen. Loek J. heeft vandaag helaas zijn dag niet. Sandra J. had geen zin om dit weekend weer naar de KFC in Veenendaal te rijden. De afspraak voor elke gemaakte goal een hamburger is éénzijdig door haar opgezegd. Het zou me niet verbazen als we Sandra J. binnenkort in het tv-programma ‘Voor de rechter’ zien. Het laatste gedeelte van de wedstrijd stond vooral in het teken van tikkie-takkie-voetbal. Mohammed schiet de bal bewust met een mooie boog over de keeper heen: 2-5. REDICHEM geeft zich nog niet gewonnen en scoren in een counter: 3-5. Het zou toch niet he? Nee, Mohammed gooit de wedstrijd op slot en voltooit zijn hattrick in de laatste minuten met twee echte spitsengoals: 3-7. De scheidsrechter wil een verdere afstraffing voorkomen en beëindigt de wedstrijd.
Na het douchen en omkleden vertrekken we met z’n allen weer naar ons dorpje Didam. Door deze overwinning én het gelijke spel van SML staan we nu alleen bovenaan. We kunnen met een gerust hart van de Diemse Kermis gaan genieten. En kom je toevallig Frank Gersthuizen tegen, laat hem dan de banden van de Plokkenkar oppompen!
