De kraker tegen medetitelkandidaat staat vanavond (woensdag 18 december) op het spel. Dit is in de omgeving op de toegangswegen naar het sportpark van Loil direct merkbaar. Overal staan er kilometerslange files. Het zijn vooral de ouders van de Loilse spelers die met hun tractor alweer een bron van ergernis zijn. Onze jongens nemen geen enkel risico en gaan uit voorzorg op de fiets naar Loil. Zelfs Tom J. is op zijn werk eerder weggegaan en via allerlei omwegen uiteindelijk op tijd thuis aangekomen. Hij heeft nog even snel een schone onderbroek aangetrokken, want de spanning wordt hem de laatste weken iets te veel. Doordat concurrent VDZ vorige week bij ESA verloren heeft, kunnen we vanavond bij winst het kampioenschap definitief veiligstellen.
Het is klokslag 18.00 uur op sportpark De Korenakker en de jonge scheidsrechter blaast voor het eerst op zijn fluit. De aftrap is een feit. Rondom het veld stromen de supporters nog massaal toe. Het hele team van DVC’26 begint uitermate sterk aan de wedstrijd. Loek J. zit lekker in zijn hamburgervel. Binnen een mum van tijd scoort hij op schitterende wijze twee goals. Loil komt zelf niet aan voetballen toe. De twee belangrijkste spelers worden continu door onze spelers kort gezet. Het spel van Loil beperkt zich tot lange peren naar voren en hopen dat ze met hun snelle mensen iets kunnen forceren in de verdediging bij DVC’26. Dit recept werkt in de eerste helft een keer. De snelle vrouwelijke linksbuiten zat tot nu in de tang bij Devon M., maar ze ziet toch kans om zich slalommend door de achterhoede te bewegen en de bal vrij te krijgen om vervolgens verwoestend uit te halen. Onze keeper Tijn D. heeft geen schijn van kans. De 1-2 ruststand is een feit. Het geloof bij Loil is er wel, maar verder dan enkele geblokte afstandsschoten komen ze niet. Tot vlak voor rust waarop Tijn D. een cruciale redding verricht op een strak schot van een Loilse tegenstander. Het staat gewoon goed bij ons, de jongens werken hard voor elkaar en geven de tegenstander geen millimeter ruimte.
In de tweede helft is het spelbeeld onveranderd. Loil kan niet echt gevaarlijk worden. Onze jongens controleren de wedstrijd volledig. De scheidsrechter doet er ook alles aan om DVC’26 uit het spel te halen. Forse overtredingen op onze jongens wuift hij weg alsof hij prinses Beatrix is. Zelfs bij een 100% handsbal van een Loilse speler en zware ingreep op Tijn R. in het zestienmetergebied grijpt de arbiter niet in. Dit tot groot ongenoegen van de aanwezige Diemse supporters. Door een blunder in de verdediging bij Loil tikt onze topscorer Mo de 1-3 binnen. Het feest met Bengaals vuurwerk barst langs de kant en op het kunstgrasveld los. Dit kan toch niet meer fout gaan?! De klok op het scorebord lijkt wel stil te staan. De laatste minuten gaan tergend langzaam voorbij. Ook de spanning bij de begeleiding is zichtbaar. Het slotakkoord is voor Loek J. die met zijn loepzuivere hattrick de 1-4 eindstand bepaalt. De thuisfluiter realiseert zich dat het doek voor Loil is gevallen en fluit de wedstrijd na precies 70 minuten maar af.
De titel is voor onze jongens. Geheel terecht. Ze vieren met de begeleiding en de supporters op het veld uitbundig de winst op Loil en het binnenhalen van het kampioenschap. Na afloop nemen onze jongens de moeite om de aanwezige ouders te bedanken voor hun trouwe support tijdens alle wedstrijden. In de kleedkamer wordt uit volle borst “Het is stil aan de overkant” gezongen. Terwijl de spelers aan het douchen zijn, proosten wij in de kantine met een biertje in onze handen op het kampioenschap. We vertrekken in een stoet naar DVC’26 waar de jongens genieten van een frietje met een snack. De flessen Veltins en de wijntjes vloeien natuurlijk rijkelijk, maar het is wel een woensdagavond. Tegen 21.00 uur is deze gezellige pre-party afgelopen. Dit smaakt naar meer. Zaterdag (21 december) na de laatste competitiewedstrijd tegen ESA zal het echte kampioensfeest bij DVC’26 gaan plaatsvinden.
