Dat de derby tegen Loil niet doorging was natuurlijk wel een dingetje deze week. Maar in goed overleg met Loil komt er een nieuwe datum.
Het zijn dan ook spannende weken voor onze jongens. Maar zeker ook voor de ouders. Zo wordt trainer Tom deze week bij de Nettorama aangezien voor schappenvuller omdat zijn werkoutfit een keer niet het trainingspakken blauw van DVC’26 is (volgens mij slaapt hij er ook in) maar een Nettoramageel teneu. Neen, Tom blijkt niet gepromoveerd te zijn naar de Nettorama. Het blijkt het Nettoramagele pak te zijn van Goldewijk. Die blijkt namelijk net zo geel te zijn als het Goldewijkgele pak van de Nettorama.
Als je hier nog niet van in de war raakt, dan is het wel dat William klappen heeft gehad van Geert Jan. We weten nu niet of het om een betalingsachterstand gaat of dat er sprake is van wondroos omdat er niet met de laskap is gewerkt. Voor de duidelijkheid: het blijkt dat het gaat om een badkamer-escapade waar verdere details van ontbreken. Het wedstrijdverslag begint overigens zo. Nog een klein stukje en iedereen is weer bij. Want er is nog van alles aan de hand. De spanning deert namelijk ook de moeders niet. Dit is zo’n voorbeeld. Wetende dat Ingo een week in het veld heeft gelegen en wie weet waar en van wie een besmettelijke ziekte te hebben opgelopen, blijkt hij onweerstaanbaar te zijn en wordt hij op de tribune omarmt door Anita en Marjo. Wees toch voorzichtig! Kies dan de volgende keer voor het veilige Nettoramageel van Goldewijk of DVC’26 blauw met Tom erin als je iemand nodig hebt om te omarmen. Hij is namelijk altijd in goede gezelschap van het navelpluisje wat toezicht houdt.
En zo blijkt dat je op het veld toch alles van de tribune meekrijgt als verslaggever. Ook als je vraagt aan Ralf of het veilig is, blijkt dat hij erg betrouwbaar is… Terwijl dit zich allemaal op de tribune afspeelt, vraag je je af of er nog een wedstrijd gaande is. Nou en of, en DVV is de tegenstander vandaag. Zij staan op de laatste plaats en wij 2e met een wedstrijd minder en een punt minder. De eerste helft zet DVV de achterhoede wijd voor ons open. Zonder problemen lopen wij uit op 9-0. Het is duidelijk dat het team van DVV een klasse te hoog speelt en wij misschien wel een klasse te laag. Wel een goede oefening in positiespel wat in de eerste helft dan ook lukte. De tweede helft loopt niet goed. DVV hanteert een handbalverdediging en wij spelen dat niet slim uit. Een grote score kon echter niet uit kon blijven. Tijn D. had nog een wens die we ingewilligd hebben. Een keer voetballen i.p.v. keepen. Loek W. was zo sportief om dat mogelijk te maken. Beiden hebben hun rol met verve vervult. Er wordt nog een prachtige goal gescoord. En dat in de wetenschap dat Nicole Ron van de tribune heeft gestuurd – om ik weet niet wat thuis te gaan doen – scoort zoon Niels een beauty van een doelpunt. De klus zal thuis geklaard zijn, maar dit was wel erg jammer voor je Ron.
En dan… een paar minuten voor het einde beginnen de telefoons te trillen en te piepen, de tribune schudt op haar grondvesten, ontstaat er onrust bij het publiek, de coaching wordt overstemd door roepende supporters, wordt er elders op het terrein vuurwerk ontstoken en worden de trainers en leider uit de dug-out gehaald. Wat blijkt: directe concurrent DZC heeft de punten laten liggen bij ESA.
Het wordt uiteindelijk 13-0 (Mohammed, Jessy, Tijn R, Loek J en Niels zijn de doelpuntenmakers) bij ons en hebben we nog één overwinning van de twee wedstrijden nodig. De eerste kans op een overwinning doet zich dan aanstaande woensdag voor tegen onze fijne buren uit Loil. Als dat niet lukt dan hebben we nog een kans tegen ESA aanstaande zaterdag. We zijn dichtbij maar het moet nog wel gebeuren. En dat gaat niet makkelijk worden. Het lukt alleen als we ons spel goed spelen, taken goed uitvoeren, in de eigen posities blijven, op een goede manier ons voorbereiden op de wedstrijd en de ouders de spanning bij zichzelf onder controle houden. De roodzwarten gaan ervoor woensdag!
