De afgelopen week stond in het teken van problemen oplossen. Keeper Tijn D. is wederom geblesseerd geraakt. Gelukkig is Jessy bereid om tussen de doelpalen te gaan staan. Onze vaste grensrechter Maarten R. is langdurig uit de roulatie, omdat hij last van het ‘Dirk Kuit-syndroom’ heeft.

De noodklok voor een vervanger werd al eerder geluid door de staf. Echter bleek dat niemand hem had gehoord. Een kat in het nauw maakt rare sprongen. Alleen de begeleiding heeft een briljante oplossing gevonden, geen rij- of wasschema, maar een vlagschema. Via de WhatsApp werd dit in de groep geslingerd. De eerste gegadigde, William B. haakte jammer genoeg al heel snel af. Hij zag het totaal niet zitten om de scheidsrechter op het veld te ondersteunen. Bovendien had hij geen tijd om de doorgestuurde instructiefilmpjes van Ingo M. te bekijken. Hij was te druk met de badkamer bij zijn zwager Geert-Jan. Alleen William B. bedacht zich geen moment en stelde een dubieuze deal aan Geert-Jan voor: jij krijgt de badkamer voor niks als jij vandaag gaat vlaggen bij het team van Jessy. Geert-Jan aarzelde natuurlijk geen moment en hapte direct toe. Toch vraag ik me af of er geen addertje onder het gras van het speelveld zat vandaag?!

Over dieren gesproken, kwam er afgelopen week een bericht op de groepsapp van Tom J. Hij deelde de spelersgroep mee dat hij volgende week Abraham ziet. Na afloop van de wedstrijd tegen ESA krijgen de jongens een traktatie van hem om deze mijlpaal alvast te vieren. Tot nu toe geen rare dingen. Alleen Tom J. zegt in dat bericht dat hij zichzelf ziet als een jong veulentje dat over het veld dartelt. Is een oude, versleten dekhengst niet meer op zijn plaats? Genoeg over de flora en fauna want de wedstrijd zal zo wel beginnen. Ik werp nog één laatste blik op het veld en bekijk de warming-up. Tot mijn verbazing krijgen de jongens opdracht om van 1 tot 3 te tellen. Ik hoor Raymond S. echt continu roepen: 1, 2, 3. Zou hij een 3-0 overwinning eisen of hebben wij net als die ene voetbalclub uit Rotterdam een communicatieprobleem in het team?

Het is ondertussen bijna 13.00 uur. Voor het eerst dit seizoen spelen de jongens op veld 3 en dus op echt gras. Al snel blijkt dat de bal stroef over het veld rolt. Veel spelers hebben hiermee zichtbaar moeite. Ook zijn er regelmatig glijpartijen waarneembaar. Desondanks komen onze jongens snel op voorsprong door een schitterende goal van Tijn R. De bal raakt de onderkant van de lat en vervolgens de binnenkant van de paal. Uit het luide applaus van de supporters blijkt dat de bal achter de doellijn is gestuiterd. Zij dachten: laten we de zeer jonge en onervaren grensrechter van ESA maar een handje helpen want HIJ kan met zijn lengte nooit gezien hebben of de bal nu voor of achter de lijn is geweest. Scheidsrechter Raymond R. fluit zonder enige aarzeling voor een goal en wijst direct naar de middenstip: 1-0. ESA herpakt zichzelf en krijgt een kans op de aansluitingstreffer. Alleen Jessy staat in de goal ook zijn mannetje. De wedstrijd golft door de vele fouten op en neer. Een goede combinatie tussen ‘de Loeken’ resulteert in een mogelijkheid voor Thomas R., maar hij heeft zijn vizier nog niet scherp staan. In de 15de minuut eist de keeper van ESA plotseling de hoofdrol op. Hij sommeert scheidsrechter Raymond R. om het net van zijn goal goed te controleren. Waarop is voor mij een raadsel. Gelukkig hoeft onderhoudsman Gerrie G. er niet bij te komen. Het bleek loos alarm. Niet veel later is het wel alarmfase 1 voor ESA. Het spel van DVC is directer. De bal gaat in een mum tijd vanuit de achterste linie, naar het middenveld en naar de voorhoede in de persoon van Loek J. Hij schiet beheerst de 2-0 binnen. Dat het team echt een hechte band met elkaar heeft blijkt uit het feit dat ze elkaar in het zestienmetergebied de bal gunnen. Ik tel ongeveer 5 tot 10 passes en de bal belandt uiteindelijk voor de voeten van Thomas. Ik wil de 3-0 noteren, maar tot mijn verbazing gaat de bal net langs de verkeerde kant van de paal op. Ik neem een vluchtige blik op mijn ‘’horloge’’ en besef dat het rustsignaal elk moment kan volgen. Ammar en Mohammed zetten samen een mooie aanval op. Thijn R. loopt vervolgens met een Ronaldo dribbel de verdediging van ESA door en tikt de bal behendig in de goal: 3-0. Nou begrijp ik de instructies van Raymond S. in de warming-up. Hij stoomde de jongens klaar voor een 3-0 ruststand!

DVC maakt optimaal gebruik van de rustpauze en komt na zeker 15 minuten weer het veld op. Aan het spelbeeld verandert weinig. Het percentage van onnauwkeurige passes blijft extreem hoog. De wedstrijd kabbelt voort. Er worden genoeg kansen gecreëerd, maar de scherpte in de afronding ontbreekt. De druk wordt wel goed op de tegenstander gehouden. Onze topscoorder Mohammed is, na een aantal ongelukkige pogingen, wel doeltreffend. De voorsprong is uitgebreid naar 4-0. Het slotakkoord is voor Tijn R. Hij passeert de keeper van ESA door uitstekend gebruik te maken van zijn inzicht en loepzuivere traptechniek. Van ruim 18 meter schiet Tijn R. de bal strak over de keeper van ESA heen die, niet voor het eerst, veel te ver voor zijn eigen doel staat: 5-0.

De klus voor vandaag is gewoon geklaard: 3 punten. En kampioen worden doe je niet alleen maar met mooi voetbal. Volgende week staat de kraker tegen VDZ op het programma. Dus de komende week goed trainen op het nauwkeurig passen en afronden op doel. Oh ja… en ‘de teloefening’ volgende week in de warming-up herhalen!

clubshop_cta
speedsoccer_cta
app_cta