Het is de vroegste wedstrijd van het seizoen en tevens het verste weg. Het vertrek vanaf onder de Mariatoren staat dan ook al om 7.45 uur gepland. Met een vooralsnog veilige marge qua punten en gelukkig weer met ons voltallige gezelschap, de rentree van keeper Tijn, begeven we ons richting Haalderen alwaar HAVO O14-1 ons verwelkomt.

Klokslag 9.00 uur fluit de scheidsrechter – zelf staande in de middencirkel – de wedstrijd aan. We weten ondertussen dat we als koploper telkens zeer gemotiveerde teams tegenover ons vinden. Vanaf de aftrap blijkt dat ook nu weer. Niet alleen bij de spelers, maar ook de meegereisde supporters voelen de spanning, maar veroorzaken ze ook. HAVO staat weliswaar op een 6e plaats, zijn kansloos voor een hoge kwalificering, maar spelen alsof ze vandaag periodekampioen kunnen worden. Ook wij spelen niet slecht, maar we komen niet door de centrale verdediging en de ballen van de zij-kant komen niet voor. Zij spelen met een extra verdediger in het midden. Daarentegen komen zij met een aantal uitvallen gevaarlijk door. Uit een van deze tegenaanvallen weet HAVO te scoren. Aan alles voel je dat er geen grote score uit gaat komen. Wie twee doelpunten maakt is de winnaar.

Tijdens de rust weten de spelers zelf goed wat er goed en minder goed gaat. Daar begint het mee. Als je het probleem niet ziet, kun je het ook niet oplossen of verbeteren. We gaan het meer via de zijkanten proberen. De 2e helft begint weer, maar ons voornemen lukt maar ten dele. Er worden meer kansen gecreëerd, maar nog wel wat ver van de goal. De schoten op goal zijn allemaal door de overigens goede keeper van HAVO gepareerd. Er is geen doorkomen aan. Maar dan wordt er een tactisch plan gesmeed door de trainersstaf. Alle registers worden opgetrokken. Een paar spelers komen toch niet tot wasdom op de posities waar ze staan. We bereiden een omzetting voor op vier posities die we in een keer doorvoeren. Mooi om te zien hoe de spelers dat direct oppakken en uitvoeren. Direct kantelde het spel en nam de druk op de verdediging van HAVO in alle hevigheid toe. Maar komt het plan op tijd? De druk bij het Didamse publiek nam voelbaar en zichtbaar toe. De grimas van het Didamse publiek doet in alles vermoeden dat de ontspanning ver te zoeken is. Het lijkt wel of iedereen dringend naar het toilet moet. Maar ja, je wilt er ook niks van missen.

Er volgde een paar goede kansen, maar een doelpunt bleef lang uit. Totdat er een goede doorbraak kwam en Mohammed de verdiende gelijkmaker 1 minuut voor tijd scoorde. Als de wedstrijd nog een paar minuten langer had mogen duren dan… Maar voor ‘als’ en ‘dan’ kopen we niks. Hoe dan ook; de opluchting was groot. Ook was de opluchting bij het publiek zichtbaar. Enige ontspanning maakt zich van de groep meester.

De scheidsrechter is de middencirkel niet uit geweest, maar de haviksogen van de man waren wel zo goed dat hij van daaruit alles goed, ehhh… redelijk goed kon overzien. De man voelde goed aan dat de wedstrijd niet langer moest duren om het eigen team een punt te laten behouden. En zo geschiedde dat de wedstrijd na exact twee keer 35 minuten werd afgefloten. En geen seconde langer.

Zo zie je maar weer dat je ondanks strak samengeknepen billen er toch nog een puntje uit kunt persen. We houden de koppositie in eigen hand met 2 punten voorsprong op VDZ en 4 op onze buren uit Loil. De komende twee weken zullen we ons moeten focussen op twee goede wedstrijden en vier hele goede trainingen. Spannend is het zeker, maar als iedereen serieus meedoet, moet dat goed komen. Op naar de volgende wedstrijd thuis tegen Redichem.

clubshop_cta
speedsoccer_cta
app_cta