Voor het eerst doen we mee met De Grote Clubactie. Dit levert de nodige inkomsten op. Ons team is er goed mee bezig en de eerste sponsorloten zijn binnen. Verder hebben we deze week de aanvoerder gekozen. Wat blijkt? We hebben allemaal leiders in de dop in ons team. Maar liefst 6 spelers staken de hand op. En vandaag meldde zich nog iemand. Loek Jansen is de komende wedstrijden onze aanvoerder. En daar horen natuurlijk de nodige plichtplegingen bij en de leidende rol tijdens de wedstrijd. En dat is vandaag langs de zijlijn niet onopgemerkt gebleven.
We rijden om het vallende gesteente van de Mariakerk heen en verzamelen ons op gepaste afstand. Onze Lieve Heer gooit al met gruis nu we de kerk blijkbaar niet goed onderhouden. Nog even en de Mariakerk staat op instorten. Dat gooit mogelijk roet in het centrumplan en dat wordt dan voor ons ergens anders afspreken. Sowieso trouwens, want ook wij mogen straks niet meer op het Mariaplein verzamelen en parkeren. Misschien bij de Hoevert dan. Maar ja, hoe lang duurt dat… Denken we nog niet over na, maar we zijn gewaarschuwd en sturen onze mobielen richting SML te Arnhem. We spelen vaak op echt gras. Vorig jaar was dat nog een probleem, maar sinds we dit jaar één keer per week op gras trainen, gaat dat een stuk beter en er is geen geklaag meer.
Nog niet eerder meegemaakt dat een scheidsrechter voor de wedstrijd vraagt of er ook bijzonderheden zijn in het team zoals licht ontvlambare types. Ik kijk de scheidsrechter verbaast aan en meld hem dat we alleen maar voorbeeldige spelers hebben met een heel lief, sportief en sociaal karakter. Hij kijkt mij aan en lijkt het nog te geloven ook. Hij fluit de wedstrijd om 12.00 uur stipt aan.
De wedstrijd is echter nog geen twee minuten aan de gang of een van onze spelers tikt een speler van SML sneaky van achteren op de hakken met een val tot gevolg. Het was even heel functioneel, maar dat mag dus niet. Een terechte reprimande volgt. De rest van de wedstrijd klopt mijn bewering richting de scheidsrechter over onze spelers gelukkig wel. Ons team begint prima aan de wedstrijd en binnen 10 minuten schiet Cayro mooi raak in de verre hoek. Een opvallend gejuich volgt. Is het in de verte Burgers Zoo wat op zijn grondvesten trilt? Maar nee en wat blijkt: een complete vleugel van Elver is langs de lijn neergestreken. Linn Jansen heeft de hele DVC’26 JO14-1 supportersafdeling van Arnhem bij elkaar getrommeld. Wat geweldig mooi dat ze er zijn! En voor de net jarige Loek het meest bijzonder. Maar lang duurt de vreugde helaas niet. SML weet ons net ook te vinden en scoort de 1-1. Toch een beetje eigen schuld, want na 20 minuten vervallen we in een bekend patroon en lijken alle afspraken afgebrokkeld te zijn. Of zijn we zo onder de indruk van de geweldige supporters? Tijdens de rust hebben we de leerpunten nog eens goed doorgesproken. Maar vermoedelijk hebben we de kleedkamerdeur iets te snel achter ons dichtgetrokken en zijn de afspraken in de kleedkamer achtergebleven.
We komen in het begin van de tweede helft vrij snel op een 2-1 achterstand. Maar dat deert onze jongens weer eens niet en we zetten weer druk op de goal van de tegenstander. De 2-2 hangt gesterkt door een of andere heldere geest in de lucht en niet veel later valt die ook. Nee niet de heldere geest, maar Loek Jansen scoort een mooie goal. Vele blije gezichten binnen en buiten het veld zijn waar te nemen. We nemen vervolgens wat teveel risico in de achterste linie en een van de persoonlijke foutjes resulteert in een tegengoal. Een leerzame fout, dat wel. Eigenlijk komt SML niet veel en gevaarlijk voor onze goal en hebben we meer de overhand. We houden het hoofd boven water. Al zal de stevige regenbui die over ons neerdaalt de Mariakerk geen goed doen maar bij ons spoelt er wat gene vanaf. Een terechte penalty volgt na een duikeling van Tijn Rabeling. Jessie is koelbloedig en schiet overtuigend de bal in de hoek: 3-3. Het is nog niet gedaan! Er volgen nog 10 spannende minuten waarbij 5 tot 6 doelpunten in ons voordeel hadden kunnen vallen. Maar met ‘hadden kunnen’ zijn we niks opgeschoten. Dit moment van hoogtij wordt erg letterlijk genomen. De schoten op doel gaan namelijk allemaal over. Gelukkig is daar wat aan te doen tijdens de training. En wellicht helpt een schietgebedje ook nog wel en houd het spartelen een keertje op. Hopelijk blijven de Mariakerk en De Hoevert bestaan en vallen de prijzen van De Grote Clubactie door de loten van ons team. Kwestie van erin blijven geloven!
